Մի մարդ վազելով գալիս է Սոկրատեսի մոտ և ասում.
-Սոկրատե´ս, լսե՞լ ես, թե ընկերդ ինչ է ասել քո մասին:
-Մեկ վայրկյան,- ընդհատում է նրան Սոկրատեսը,- իսկ մաղե՞լ ես արդյոք ասելիքդ երեք մաղով:
-Ի՞նչ մաղ,- զարմանում է այցելուն:
-Ճշմարտության: Այն ինչ ուզում ես ասել, ճշմարտությո՞ւն է:
-Դե… չգիտեմ… ես այդպես եմ լսել:
-Փաստորեն դու չգիտես` ճի՞շտ է դա, թե` ոչ: Իսկ երկրորդ` բարության մաղով մաղե՞լ ես ասելիքդ: Այն, ինչ ուզում ես պատմել իմ ընկերոջ մասին, բարի՞ է, թե` ոչ:
-Հավանաբար ոչ:
-Այդպես… Ուրեմն դու ուզում ես ինչ-որ վատ բան ասել ինձ ընկերոջս մասին և համոզված չես, որ դա ճիշտ է: Այդ դեպքում մաղենք ասելիքդ ևս մի մաղով: Դա անհրաժեշտության մաղն է: Արդյոք անհրաժե՞շտ է, որ ես դա իմանամ:
-Ո՛չ … Ամենևին անհրաժեշտ չէ:
-Ուրեմն պարզեցինք, որ քո ասելիքը զուրկ է ճշմարտությունից, բարությունից և անհրաժեշտությունից:
Հիմա ասա՛ խնդրեմ` իմ ինչի՞ն է պետք քո բերած լուրը:
Մեկնաբանել գրառումը