Օդում կախված սուրճը

Նեապոլյան սրճարան: Ներս են մտնում երկուսը և պատվիրում` «5 գավաթ սուրճ. երկուսը կխմենք հիմա, իսկ երեքը՝ օդում կախեք» (իտալերեն un caffe sospeso տառացի թարգմանաբար նշանակում է «սուրճը օդում կախել»): Վճարում են 5 գավաթ սուրճի համար և խմում իրենց մեկական սուրճը:

Ներս են մտնում երկու աղջիկ, պատվիրում են երկու գավաթ սուրճ, խմում և վճարում երկուսի համար:

Ներս են մտնում երեք փաստաբան: Պատվիրում են յոթ գավաթ սուրճ` «Երեքը մենք կխմենք տեղում, իսկ չորսը` օդում կախեք»: Խմում են իրենց սուրճը, վճարում և հեռանում:

Ես հարցնում եմ ընկերոջս․ «Ի՞նչ է նշանակում օդում կախված սուրճ»։ Նա պատասխանում է․ «Սպասիր»:

Դռները բաց էին, ես նայում էի արևոտ հրապարակին, մեկ էլ հանկարծակի ինչ-որ շողք հայտնվեց, որը մոտենում էր մուտքի դռներին։ Երբ նա արդեն դռան մոտ էր, ես տեսա, որ դա ինչ-որ աղքատ մարդ է։ Խեղճը նայեց սրճարանին և հարցրեց․ «Ունե՞ք օդում կախված սուրճ»։

Տոնինո Բենակվիստի «Մալավիտա» ստեղծագործությունում նկարագրվում է այդ սովորույթը, որը գոյություն ունի մինչ այժմ: Այն անվանում են «un caffe sospeso»: Մեջբերում ենք. «Մենք` Դե Սիկոյի հետ սրճարանում զրուցելով նստած մնացինք մինչև կեսօր, ես նայում էի արևով հագեցած հրապարակի վրա, և հանկարծ տեսնա մի մութ ստվեր, որը մոտենում էր սրճարանի դռանը, և արդեն դռան մոտ հասկացա, որ այն մի աղքատ մարդ է, ով նայում է սրճարանից ներս և հարցնում. «Կա՞ օդից կախված սուրճ»:

Նեապոլում այս տարօրինակ սովորույթը դեռ հաշվի են առնում որոշ տեղական սրճարանների սեփականատերերը: Հաշվի առնելով սուրճի բավական մատչելի գինը բարերում, հաճախորդները շատ հաճախ գրպաններից հանում են մանր գումարը և պատվիրում են երկու գավաթ սուրճ` խմելով միայն մեկը: Իսկ այդ ընթացքում բարմենն իր գրատախտակին գրառում է մեկ անվճար սուրճ` պատահական ներս մտնող աղքատի համար: