Yerevanstayle-ի մեր զրուցակիցը 15-ամյա Արամ Պետրոսյանն է, ով ծնվել և ապրում է Երևանում, այս տարի փոխադրվել է 10-րդ դասարան։ Ունի մի շարք նախասիրություններ, սովորում է «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրում, այցելում է «Թումո» ստեղծարար կենտրոն, պարապում բասկետբոլ, զբաղվում բլոգերությամբ և ինքնակրթությամբ։
Մրցույթ, որին մասնակցեցինք «Խոսք Խոսքին» մեր թիմով
ՅՈՒՆԻՍԵՖ–ի և ՄԱԿ–ի Զարգացման ծրագրի ( UNDP in Armenia) նախաձեռնությամբ Հայաստանում մեկնարկած «Սերունդ առանց սահմանների» (Generation Unlimited Youth Challenge in Armenia ) մրցույթը, որին նաև միացել են Դիլիջանի միջազգային դպրոցը (UWC Dilijan) ու «Այբ» կրթական հիմնադրամը, որի ընթացքում երիտասարդական մի շարք թիմեր մասնակցեցին առցանց խմբային վարժանքի: Սովորեցին տարբեր հմտություններ՝ (pitching, նախատիպ, խնդիրների ծառ, թիրախային խումբ և այլն), որից հետո ներկայացրեցին իրենց գաղափարները ժյուրիին ու այդ թիմերից 5-ը հաղթեցին՝ ստանալով 1000 ԱՄՆ դոլար, որպեսզի իրականացնեին իրենց գաղափարները։ Հաղթող թիմերի մեջ էր նաև մեր թիմը՝ «Խոսք Խոսքին», որի անդամներն էինք ես և իմ քույրիկները՝ Սաթենիկը, Մարիամը և Տաթևիկը։
Հայաստանում չկա լսողական խնդրով երեխաների խոսքի զարգացմանն ուղղված դիդակտիկ նյութերի և խաղալիքների մշակված, միասնական, բազմակողմանի փաթեթ՝
Հենց այս խնդիրն է փորձում լուծել մեր թիմը: Մենք առաջարկում ենք ստեղծել լսողական խնդիր ունեցող երեխայի խոսքի զարգացման առաջին փուլի ուսուցողական փաթեթ, որը իր մեջ կներառի դիդակտիկ նյութեր, հատուկ երաժշտական գործիքներ, ծնողի օրագիր(որի մեջ ծնողը ամեն օր կգրառի սուրդոմանկավարժի առաջադրանքների երեխայի կատարումը)։ Եթե հայերեն առանձին դիդակտիկ նյութերը նորություն չեն Հայաստանում, ապա ծնողի օրագիրը նորություն է և կարծում ենք, որ իսկապես օգտակար կլինի։ Ամենասկզբում մտածում էինք, որ փաթեթը ստեղծելուց հետո այն պարզապես կբաժանենք սոցիալապես անապահով ընտանիքներին, բայց մրցույթի դասախոսությունները լսելուց հետո հասկացանք, որ մեր ծրագրի շարունակականությունն ապահովելու համար պետք է վաճառենք մեր փաթեթները, որպեսզի եկամուտ ստանանք ու ավելի շատ փաթեթներ ստեղծենք։ Փաթեթը կվաճառենք, օրինակ՝ բարեգործական կազմակերպություններին, որոնք իրենց բարի համբավի համար փաթեթները այնուհետև կբաժանեն ընտանիքներին։ Մենք ներկայացրեցինք մեր գաղափարը և պատվավոր՝ 1-ին հորիզոնականով հաղթեցինք մրցույթը, դառնալով հաղթած 5 թիմերից մեկը, որոնց գաղափարները շուտով իրականություն կդառնան, իսկ 2 ամենահեռանկարային գաղափարները կմեկնեն ԱՄՆ՝ 20000 ԱՄՆ դոլար շահելու և իրենց ծրագրերը զարգացնելու, դրանց շարունակականությունն ապահովելու համար։ Շնորհակալ ենք մրցույթի կազմակերպիչներին, դասախոսությունները վարողներին և մյուս մասնակիցներին, նրանց շնորհիվ մենք բազմաթիվ նոր գիտելիքներ ստացանք, և նոր հմտություններ ձեռք բերեցինք։ Մեր երիտասարդ կյանքի հիշողությունների անբաժան մասնիկն են դառել։
Մեր նշանաբանն է՝ «Խոսք տանք՝ սարեր շուռ կտանք»։
«AramShou» յութուբյան ալիք
Յութուբյան ալիքս բացել եմ 9 տարեկանում՝ համակարգչի կամերայով նկարելով ինքս ինձ և խոսալով տարատարբեր թեմաներից, ինչպիսիք են օրինակ՝ հանդուրժողականությունը, գիրք կարդալը, հեռադիտակը և այլն։ Հատկանշանական է, որ անունը դրել էի «AramShou», առանց իմանալու, որ ճիշտ ձևը «shoW» է, ոչ թե «shou»: Սակայն, որոշեցի չփոխել անունը և թողնել այդպես յուրօրինակ: Տարիքիս հետ սկսեցին քիչ-քիչ փոխվել իմ հետաքրքրությունները և նկարեցի մի տեսանյութ, որտեղ պատմում էի իմ սեղանի խաղերի մասին։ Սեղանի խաղեր ասելով մի հասկացեք «Մոնոպոլիա, կամ շախմատ», ոչ, դրանք նույնպես սեղանի խաղեր են, բայց իրականում սեղանի խաղերը շատ են, բայց ցավոք սրտի սեղանի խաղերի մշակույթը Հայաստանում զարգացած չէ։ Սեղանի խաղերը շատ են զարգացնում մարդու մտածողությունը, մաթեմատիկան և այլ մտավոր կարողությունները, և շատ օգտակար են՝ միևնույն ժամանակ շատ հավես, այդ է պատճառը, որ անում եմ ամեն ինչ, որ փոքր-փոքր քայլերով զարգացնենք այս խաղերը: Խաղադարանի մասին այդ տեսանյութը 20000-ից ավել դիտում ունեցավ և միանգմաից ավելացավ բաժանորդների քանակը: Սկսեցի ավելի որակով տեսանյութեր պատրաստել՝ հիմնականում գրքերի և սեղանի խաղերի մասին։
Վերջերս նաև տեղադրում եմ փոդքասթ՝ լսողական խնդիր ունեցող մարդկանց խնդիրների մասին, որի անունն է «Լսեք լսելու մասին»։ Վերջին օրերին՝ երբ համեմատաբար ազատ եմ, քայլ առ քայլ ավելացնում եմ սուբտիտրեր իմ բոլոր տեսանյութերին, որպեսզի տեսանյութերը լիարժեք կերպով հասանելի լինեն լսողական խնդիր ունեցող մարդկանց։
Ապագա պլանները և կյանքի կարգախոսը
Ապագա պլաններ շատ ունեմ, բայց հիմա այդ մասին չեմ ցանկանա բարձրաձայնել, միայն կասեմ, որ պայծառ նպատակներ ունեմ։ Կյանքում ես ունեմ բազմաթիվ կարգախոսներ, որոնցից ամենամեծն այն է, որ ինչ էլ պատահի, երբեք չի կարելի հանձնվել։
Discussion about this post