Ճանապարհորդություն

Իմ վերջին կայարանը
Երկիր մոլորակն է՛,
Քո սիրո հասցեն է`
Իմ կացարանը:
Ես հասցրել եմ թևածել ազատ,
Քո տանից մինչև աշխարի ծայրը,
Դռներ եմ թակե՛լ,
Կողպեքներ ջարդե՛լ,
Հանդիպել մարդկանց օտար, հարազատ,
Ու գիտե՞ս, դարձյալ երկիրն անծայր է`
Մանկան ձեռքի գնդակի նման:

Իմ վերջին կայարանը
Երկիր մոլորակն է՛,
Քո սիրո հասցեն է`
Իմ կացարանը,
Եվ հանցավոր ե՞մ,
Ես` անցավորըս,
Որ նույն տեղում մնալ
Չեմ կարող բնավ,
Ես սիրում եմ միշտ իմ վերադարձը,
Մոլորյալների կարոտի դարձը,
Եվ նրանց.
Ովքեր գալիս են ավետիսներով,
Ու նրանց խոսքերը դառնում են երգեր:

Ինձ համար այլևս չկան սահմաններ,
Թշնամի չունեմ` կան բարեկամներ,
Եվ հասկանում եմ, ես շատն այն քչից`
Օտար հավքերի երգն եմ հասկանում,
Աշխարհը դարձյալ օրհներգում է ինձ
Ու ես սիրում եմ նաև այդ երգը:

Եվ ուր էլ գնամ,
Էլի սա է իմ վերջնակետը.
Իմ վերջին կայարանը
Երկիր մոլորակն է՛,
Քո սիրո հասցեն է`
Իմ տո՛ւնն ու տեղը՛:

Գարմար