Գիտեմ՝ կգաս առավոտյան
Կամ կեսօրին, երբ կարոտը
Մի հասարակ բառ չի լինի,
Այլ կլինի անօդում օդ,
Միմյանց ձգտող մարմինների
Հանդիպման վայր:
Գիտեմ՝ կգաս գաղտագողի,
Այնպես կգաս, որ ստվերդ
Եկած ճամփեդ կմոռանա ու չի հիշի:
Շուրթդ շողով, կուրծքդ լույսով
Օծած՝ կգաս, երբ դարը՝ կարճ,
Իսկ վայրկյանը հավերժ լինի:
Ու դու նորից
Դանդաղ քայլես ու չիմանաս,
Թե ոտքերդ ո՞ւր են տանում:
Գիտեմ՝ կգաս, անմերկ
Ու մերկ կգաս, հույսով մի պարզ,
Որ հավերժում հանդիպելիս
Չեն բաժանվում սիրող մարդիկ:
Discussion about this post