Փոքրիկ ակնարկ տարբեր ազգերի խոհանոցների ավանդույթների մասին:
Ամերիկյան խոհանոց:
Աշխարհի տարբեր էթնիկ խմբերի մշակութային, ազգագրական և կրոնական նորմերի միախառնումից Ամերիկան աշխարհին է ներկայացրել իր բազմազան և հարուստ խոհանոցը:

Ասիական խոհանոց:
Ասիան աշխարհին հայտնի է իր տարբեր տեսակի, գույնի, ձևի և չափսերի բրինձով: Գաղտնիք չէ, որ Ասիայում բրնձի մշակմամբ զբաղվում են շուրջ 8000 տարի: Իսկ Ասիական խոհանոցում ամենահաճախ հանդիպող համեմունքը սոյայի սոուսն է:

Չինական խոհանոց:
Չինական խոհանոցում մեծ նշանակություն են տալիս բրնձին, սոյային և բանջարեղեններին: Միսն ու ձուկն այնտեղ օգտագործում են համեմատաբար ավելի սակավ, քան մնացած այլ խոհանոցներում:

Հոլանդական խոհանոց:
Հոլանդիան աշխարհին ոչ միայն հայտնի է իր կակաչներով և կլոմպով (Klomp-փայտե կոշիկներ) , այլև հոլանդական խոհանոցը հայտի է աշխարհին իր պանրի տեսակների բազմազանությամբ: Գաուդան և էդամն աշխարհի ամենահայտնի հոլանդական պանիրների արտադրանքն են:

Ճապոնական խոհանոց:
Ճապոնական խոհանոցը աշխարհին հայտնի է իր բնական ու ներդաշնակ լինելով: Ցածր կալորիականությունը, երկաթով և պրոտեիններով հարուստ սնունդը թույլ է տալիս, որ ճապոնական խոհանոցը համարվի ամենաառողջն աշխարհում:

Մեքսիկական խոհանոց:
Ինչպես բոլորին հայտնի է, Մեքսիկան իր սննդի մեջ մեծ նշանակություն է տալիս եգիպտացորենին: Եգիպտացորենը եղել է մեքսիկական հացի` տորտիյայի, ու թխվածքների հիմքը: Իսպանացի կոնկիստադորները Մեքսիկայի պատմության էջերում թողել են իրենց դրոշմը: Անմասն չի մնացել նաև մեքսիկական խոհանոցը: Այս երկու հարուստ մշակույթների բախումից առաջացավ համեղ և բուրումնավետ մեքսիկական խոհանոցը:

Սկանդինավյան խոհանոց:
Շվեդական, նորվեգական կամ դանիական խոհանոցներ գործնականում անհնար է առանձնացնել: Գոյություն ունի միայն մեկ` սկանդինավյան ժողովուրդներին իրար կապող, սկանդինավյան խոհանոցը: Սկանդինավյան խոհանոցը բացառապես կերտվել է բնական պայմաններից ելնելով: Ձմռան երկարատև և ցուրտ լինելը ստիպեց մարդկանց մտածել, թե ինչպես կարելի է պահել ամռանը ստացված բերքը: Թթու դրված, մարինացված և աղ դրած սննդամթերքներն այնքան էլ հարուստ չեն վիտամիններով:
Համեմատաբար շվեդական խոհանոցն ավելի բազմազան էր և հարուստ մրգերով ու բանջարեղենով: Սակայն որքան տարածքը գտնվում էր թերակղզու հյուսիսային մասում, այդքան խստանում էին բնական պայմանները, դրա հետ մեկտեղ նաև սննդային բազմազանությունն ավելի էր աղքատանում:

Discussion about this post