Գործարար էթիկայի այս հատվածը պահանջում է մանրամասն նկարագրություն: Ժեստերը, շարժուձևը մարդու մասին ավելին կարող են ասել, քան խոսքերը:
Աշխատանքի ժամանակ աշխատակցի շարժը պետք է լինի էներգիայով լի` ոչ չափից շատ արագ, ոչ դանդաղ: Քայլվածքը պետք է լինի վստահ, միաժամանակ խորհուրդ չի տրվում քայլելիս օրորել ձեռքերը և անել խոշոր քայլեր: Ուղիղ կեցվածքը, վստահ հայացքը, շարժումներում անվստահության բացակայությունը ենթադրում է, որ աշխատակիցը գործի մարդ է:
Ձեռքսեղմումը աշխատակցին մոտենալու միակ տակտիկական քայլն է, որը գործարար միջավայրում թույլատրվում է: Ուսին թափահարելը, ամուր գրկախառնությունները, համբույրները և ընկերական այլ ժեստեր նախատեսված են միայն մոտ գործընկերների և հարազատների հետ շփման համար: Ձեռքսեղմման ժամանակ ձեռքը չպետք է լինի անտարբեր, խոնավ կամ սառը: Հաճելի չէ երկար թափահարել կամ ուժեղ սեղմել զրուցակցի ձեռքը:
Բառերը, տեսքտը կամ մտքերը վերահսկելը այդքան էլ մեծ բարդություն չի ներկայացնում իրենից: Նույնը չենք կարող ասել ժեստերի և շարժումների մասին, ինչն ավելի բարդ գործ է: Խելացի զրուցակիցը միանգամից կհասկանա զրուցակցի մտադրությունը կամ ստելու փաստը նրա ժեստերից, մարմնի շարժումներից: Գործարար գրականությունը որպես օգնական առաջարկում է ընթերցել Ալլան Պիզի «Մարմնի շարժման լեզուն» և Փոլ Հեքմանի «Ստի հոգեբանությունը», «Խաբիր ինձ եթե կարող ես» գրքերը:
Քննարկում այս մասին post