Ուզում եմ հիշել…

Երգս անպակաս սիրած դպրոցում,
Տաղն իմ զարդարում տոներ ու հանդես,
Թեպետ դպրոցն ինձ հաճախ էր խոցում,
Բայց կարոտում եմ այդ օրերը ես:

Ոմանք խոստացան սարեր ու լեռներ,
Որ օգտվեն իմ մի պատառ հացից,
Իսկ ու՞ր եք հիմա, իմ հացընկերներ,
Էլ չեք տարբերվում օտար մարդկանցից:

Լավ ու վատ օրեր անցանք միասին,
Իսկ հիմա սիրտս մենակ է կենում,
Եկեք մի օր էլ հիշենք մեր մասին,
Ընկերությունը մեկ օր չի լինում:

Շատ բան կհիշեմ ուրախ ու տխուր,
Անցյալն իմ մեծ չէ, բայց ոչ էլ թեթև,
Սակայն անցյալն ինձ ու՞ր կտանի, ու՞ր,
Տխուր անցյալը թռչուն է անթև:

Այսօր կտավն իմ ուրախ ներկերով,
Փոխեց անցյալս ցավոտ վերքերով,
Էլ չեմ տրտմելու, առաջ կնայեմ,
Որ գալիք կյանքիս բարին վկայեմ:

Ռուբեն Կարոյան