Մատուցողի մասնագիտություն ընտրողն այս ամենի մասին պետք է իմանա

Գոյություն ունի համաշխարհային էթիկետի կանոն բոլոր սպասարկման ոլորտների համար, թե ինչպես պետք է վերցնել թեյավճարը:

• Ամենատարծված սխալներից մեկը, որոնք հաճախ թույլ են տալիս մատուցողները, դա՝ տարբերություն դնելն է:

Երբեք չպետք է դնել սոցիալական տարբերություն՝ նայելով մարդու հագնված վիճակից կամ էլ պատվերի շատ կամ թանկ լինելուց: Այս երևույթին գրեթե միշտ հանդիպում ենք:

Սպասարկման ոլորտի համար թանկ են բոլոր հաճախորդները, անգամ, եթե հաճախորդը պատվիրել է միայն մեկ գավաթ սուրճ: Քանի որ ինչպես ծովը իր մեծությունն ապահովվում է անձրևի կաթիլներով, այնպես էլ սրճարանը կամ ռեստորանը ապացուցված է, որ մանր պատվերները ավելի շատ եկամուտ են բերում, քան խոշորները, դրա համար պետք է հարգալից լինել բոլորի նկատմամբ:

• Չի կարելի հուշել թեյավճարի մասին Ձեր պահվածքով կամ էլ հասկացնել, քանի որ յուրաքանչյուր հաճախորդ դրա մասին տեղյակ է, և եթե դա նկատվի բացասական ազդեցություն կթողնի հաճախորդների վրա:

Ամերիկայում նախքան աշխատանքի անցնելը, մատուցող անցնում է որոշակի փուլ, չնայած այն, որ նրանք նաև ունեն հատուկ մատուցողների համար բարձրագույն դպրոց: Նրանց բարոյական լինելը փորձվում է հետաքրքիր հոգեբանական թեստի միջոցով: Սրճարան կամ ռեստորան ներս են մտնում հատուկ մարդիկ և լավ պատվեր կատարում, վերջում վճարում են միայն պատվերի գումարը և դուրս գալիս առանց թեյավճար թողնելով, ու հոգեբանները հետևում են մատուցողի կամ էլ մատուցողուհու պահվածքին: Եթե նա չի վրդովվում, ապա նրան համարում են բարոյական, պատրաստ, և վերջնական իր հետ կապում են աշխանտանքային պայմանագիր: Իսկ, եթե սկսում է բարկանալ, դա նշանակում է, որ ինքը վաղը խնդիրներ կառաջացնի: Հետքրքիր թեստ է…

Օրինակ՝ ԱՄՆ-ում ասում են, որ հաճախորդը թագավոր է: 

«Wal-Mart» ցանցի հիմնադիր Սեմ Ուոլտոնը, իր կենդանության ժամանակ, շատ անգամ հաճախորդի նկարը վերցնում էր և կախում պատից, վրան այսպիսի գրվածքով՝ «Այս մարդը վճարում է Ձեր աշխատավարձը»: Նման ձևով  նա հուշում էր սպասարկող անձնակազմին, թե ինչքան կարևոր է հաճախորդը նրանց համար, և ամեն բան անում, որ հաճախորդը գոհ լինի:

• Չի կարելի նաև բամբասել, կամ էլ քննադատել մարդուն տալու կամ չտալու համար: Այլ կարելի է միայն ժպիտով շնորհակալություն հայտնել այցելության համար, քանի որ այդ Ձեր պահվածքը հետագայում նրան կստիպի նորից գալ Ձեր սրճարան և այս դեպքում նա հաստատ կորոշի Ձեզ շնորհակալություն հայտնել թեյավճարի միջոցով: Դրա համար երբեք մարդուն պետք չէ դատել կամ էլ որակել լավը կամ վատը, առաջին անգամ հանդիպելուց:
• Երբեք դիտավորյալ չուշացնեք մանրը, այն մտադրությամբ, որ հաճախորդը կհօգնի սպասելուց և կգնա, և ամբողջ մանրը կմնա Ձեզ, դա շատ սխալ պահվածք է, հնարավոր է, որ հաճախորդը Ձեզանից համառ լինի, և Ձեզ վրա բողոք ներկայացնի ու Ձեզ աշխատանքից հեռացնեն:

  

Թեյավճարի ոսկե կանոնն է մատուցողների համար. «Թեյվաճարին նախ պետք է արժանանալ բարեհամբյուր պահվածքով, բայց ոչ մի կերպ կեղծավորությամբ»:

Քանի որ կեղծավորությունը դիմակ է, որը աննշան իրավիճակից պատռվում է, իսկ բարեհմբյուր լինելը՝ դա մարդու իրական դեմքն է:

Ամեիկյան ասացվածք. «Եթե դու հինգ դոլարի համար վիճում ես, նշանակում է քո արժեքը հենց այդքան է: Իսկ եթե մարդուն վիրավորում ես, նշանակում է քո արժեքը դրանից ցածր է, իսկ եթե ժպտում ես և ներում նրան, ուրեմն դու արժևորում ես մարդուն և ինքդ քեզ»: 

Մարդկային արժեքը անգին է, բայց շատ հաճախ թերարժեքություն ունեցող մարդիկ են սկսում արժեք տալ, հաճախ առարկան՝ անձից ավելի արժեքավորելով:

Հիշե՛նք.

Մարդը՝ մարդ է, անկախ իր սոցիալական դիրքից և արարքներից: